Με το βλέμμα στραμμένο στη μουσική ανοίγει απόψε το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα, στο Ολύμπιον. Η νεοσύστατη φωνητική ομάδα Golfo θα υποδεχτεί τους θεατές με τραγούδια από την Ελλάδα και τον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων, ενώ η συναρπαστική ζωή και η ανεπανάληπτη μουσική πορεία της Ρόζας Εσκενάζυ ζωντανεύουν μέσα από το ντοκιμαντέρ "Καναρίνι μου γλυκό" (My Sweet Canary), του Ρόι Σερ, το οποίο θα σημάνει την έναρξη της φετινής διοργάνωσης.
Στο ντοκιμαντέρ, τρεις νέοι μουσικοί ταξιδεύουν στον χώρο και τον χρόνο, προκειμένου να αφηγηθούν την ιστορία της Εσκενάζυ. Ο Τόμερ Κατζ, Ισραηλινός μουσικός που παίζει ούτι και μπουζούκι, η Ελληνοκύπρια τραγουδίστρια-συνθέτρια Μάρθα Λιούις, που ζει στην Αγγλία, και η Τουρκάλα τραγουδίστρια και μουσικός Μεχτάπ Ντεμίρ, πραγματοποιούν ένα οδοιπορικό από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ακολουθώντας τα μουσικά ίχνη της ερμηνεύτριας, αποκαλύπτοντας τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις του ρεμπέτικου, περιδιαβαίνοντας τις σύγχρονες μουσικές σκηνές όπου αναβιώνουν παγκοσμίως τα τραγούδια της Ρόζας Εσκενάζυ. Σταθερή έμπνευσή τους, η επιρροή της ντίβας του ρεμπέτικου, η οποία τραγουδούσε έτσι όπως ζούσε, με πάθος, φλόγα και αγάπη.
Ανθρώπινα δικαιώματα, Μέση Ανατολή και περιβάλλον είναι μερικά από τα θέματα του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο θα διαρκέσει έως τις 20 Μαρτίου.
Συνολικά θα προβληθούν 225 ντοκιμαντέρ, ενώ θα υπάρχουν παράλληλες δράσεις, όπως ημερίδες, μάστερκλας, ομιλίες, συνέδρια και εκθέσεις. Το φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα στους Σεργκέι Λοζνίτσα, ο οποίος θα παραβρεθεί στη Θεσσαλονίκη, Ελένα Τρεστίκοβα και Κυριακή Μάλαμα.
Επίσης, με αφορμή τη διοργάνωση των Special Olympics 2011 στο φεστιβάλ περιλαμβάνεται και το αφιέρωμα «Έτσι είμαι - Ανατρέποντας προκαταλήψεις», που περιλαμβάνει ντοκιμαντέρ για την καθημερινότητα και τους αγώνες που δίνουν τα άτομα με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες.
Ιδιαίτερα επίκαιρο αποδεικνύεται το αφιέρωμα του φεστιβάλ στη Μέση Ανατολή, με εννέα ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής από χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία, αλλά και οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Νορβηγία. Κοινωνίες σε αναβρασμό, ισλαμισμός και εθνικές κρίσεις, πόλεμος και μετανάστευση, ακραίες επιλογές αλλά και η τέχνη ως αντίβαρο στη διάλυση, εναλλάσσονται θεματικά, αναδεικνύοντας την ξεχωριστή φυσιογνωμία της Μέσης Ανατολής.
Διάβασε Ολόκληρο...
Στο ντοκιμαντέρ, τρεις νέοι μουσικοί ταξιδεύουν στον χώρο και τον χρόνο, προκειμένου να αφηγηθούν την ιστορία της Εσκενάζυ. Ο Τόμερ Κατζ, Ισραηλινός μουσικός που παίζει ούτι και μπουζούκι, η Ελληνοκύπρια τραγουδίστρια-συνθέτρια Μάρθα Λιούις, που ζει στην Αγγλία, και η Τουρκάλα τραγουδίστρια και μουσικός Μεχτάπ Ντεμίρ, πραγματοποιούν ένα οδοιπορικό από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ακολουθώντας τα μουσικά ίχνη της ερμηνεύτριας, αποκαλύπτοντας τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις του ρεμπέτικου, περιδιαβαίνοντας τις σύγχρονες μουσικές σκηνές όπου αναβιώνουν παγκοσμίως τα τραγούδια της Ρόζας Εσκενάζυ. Σταθερή έμπνευσή τους, η επιρροή της ντίβας του ρεμπέτικου, η οποία τραγουδούσε έτσι όπως ζούσε, με πάθος, φλόγα και αγάπη.
Ανθρώπινα δικαιώματα, Μέση Ανατολή και περιβάλλον είναι μερικά από τα θέματα του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο θα διαρκέσει έως τις 20 Μαρτίου.
Συνολικά θα προβληθούν 225 ντοκιμαντέρ, ενώ θα υπάρχουν παράλληλες δράσεις, όπως ημερίδες, μάστερκλας, ομιλίες, συνέδρια και εκθέσεις. Το φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα στους Σεργκέι Λοζνίτσα, ο οποίος θα παραβρεθεί στη Θεσσαλονίκη, Ελένα Τρεστίκοβα και Κυριακή Μάλαμα.
Επίσης, με αφορμή τη διοργάνωση των Special Olympics 2011 στο φεστιβάλ περιλαμβάνεται και το αφιέρωμα «Έτσι είμαι - Ανατρέποντας προκαταλήψεις», που περιλαμβάνει ντοκιμαντέρ για την καθημερινότητα και τους αγώνες που δίνουν τα άτομα με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες.
Ιδιαίτερα επίκαιρο αποδεικνύεται το αφιέρωμα του φεστιβάλ στη Μέση Ανατολή, με εννέα ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής από χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία, αλλά και οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Νορβηγία. Κοινωνίες σε αναβρασμό, ισλαμισμός και εθνικές κρίσεις, πόλεμος και μετανάστευση, ακραίες επιλογές αλλά και η τέχνη ως αντίβαρο στη διάλυση, εναλλάσσονται θεματικά, αναδεικνύοντας την ξεχωριστή φυσιογνωμία της Μέσης Ανατολής.