Χθες για τους δύο αστυνομικούς ήταν η τελευταία τους υπηρεσία.Έκπληκτος μαθαίνω οτι τα δύο παιδιά της ομάδας ΔΙΑΣ σκοτώθηκαν στην προσπάθεια τους να εντοπίσουν και να συλλάβουν τρεις κακοποιούς που προηγουμένως είχαν ληστέψει ένα περίπτερο και διέφυγαν με ένα κλεμμένο όχημα. Σαν χώρα έχουμε συνηθίσει να σακουλιάζουμε τα πάντα και όλους.Όλοι μας γνωρίζουμε οτι ο εξοπλισμός που δίνει το κράτος και η εκπαίδευση που παρέχει στα σώματα ασφαλείας είναι γελοία.Στέλνουμε τα παιδιά στον γκρεμό και περιμένουμε κάποιος να τους σπρώξει.Αν είναι ποτέ δυνατόν σε μια χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης εν έτη 2011 να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.Έχοντας μια οικονομία για τα ανάθεμα και ένα πολιτικό σύστημα που δεν οδηγεί πουθενά παραμένοντας στενόμυαλοι και εγκεφαλικά νεκροί τα δεχόμαστε όλα.Ο Αρκάς πολύ σοφά είπε οτι δημοκρατία είναι 4 λύκοι και ένα πρόβατο να αποφασίζουν για το φαγητό τους.Μήπως πρέπει να δούμε πέρα από την μύτη μας;Μήπως πρέπει να ενδιαφερθούμε λίγο περισσότερο για τον κόσμο γύρω μας;Τα περισσότερα παιδιά οδηγούνται στον χώρο των σωμάτων ασφαλείας λόγω επαγγελματικής αποκατάστασης.Είτε είναι φτιαγμένοι για αυτόν τον χώρο είτε όχι.Με ποιο σκεπτικό δολοφονούμαι τα ίδια μας τα παιδιά.Δύο παιδιά ηλικίας 22 χρόνων έχασαν την ζωή της και εμείς ασχολούμαστε με γελοιότητες!"Είναι γελοιότητα η οικονομία και η πτώχευση;"θα πει κάποιος.Ναι είναι μπροστά στον θάνατο.Το να χαθεί μια ζωή τόσο άδικα την ώρα που κάνει το καθήκον και δεν βαράει έναν συνταξιούχο, ναι είναι πιο σημαντικό από όλα."Δεν έγινε διαδήλωση και δεν αναφέρθηκαν τόσο πολύ στην δολοφονία των παιδιών" θα πει κάποιος άλλος.Σαν χώρα και σαν άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να βάζουμε τα πράγματα στο ίδιο τσουβάλι.Ποιος ο λόγος να συγκρίνουμε θανάτους.Ποιος ο λόγος να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.Ψυχή είναι η μια Ψυχή είναι και η άλλη.Είναι διαφορετικό το να σκοτώνεται ένας πιτσιρικάς την ώρα που γυρνάει από την βόλτα του και διαφορετικό να σκοτώνεται ένας αστυνομικός εν ώρα καθήκοντος.Πότε επιτέλους θα το καταλάβουμε αυτό.Πότε θα σταματήσουμε να μαλώνουμε μεταξύ μας και να στρέψουμε τα βέλη μας σε κάποιους άλλους.Φυσικά και είναι οδυνηρό να σκοτώνεται ένας άνθρωπος αλλά μην τα εξισώνουμε όλα.Διαφορετικό το ένα,διαφορετικό το άλλο.Όλα αυτά όμως από το ένα αυτί μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν.Και αύριο πάλι θα μαλώνουμε για το ποιος έφταιξε και βρισκόμαστε εδώ που είμαστε και πάλι θα θρηνήσουμε θύματα.Η φύση του ανθρώπου ΔΕΝ αλλάζει.
the dog
Διάβασε Ολόκληρο...
